قهوه در سراسر جهان گسترش یافته و به یکی از پرمصرف ترین نوشیدنی ها در جهان تبدیل شده است. از نظر فرهنگی، قهوه بخش مهمی از فرهنگ اتیوپی و یمن است. این اهمیت فرهنگی به قرن چهاردهم باز می گردد. بحث در مورد اینکه آیا قهوه در اصل در اتیوپی یا یمن استفاده شده است، سابقه طولانی دارد، بسته به اینکه از چه کسی بپرسید. این کشور افسانه ها، داستان ها و شواهد خاص خود را در مورد تاریخ نوشیدنی های قهوه دارد.
«مردم می گویند با پول نمی توان شادی را خرید. آنها دروغ می گویند. پول قهوه می‌خرد، قهوه مرا خوشحال می‌کند!»
داستانی درباره تاریخچه قهوه
محبوب ترین افسانه های قهوه اتیوپی معمولاً به شرح زیر است:
روزی در فلاتی نزدیک صومعه ای در حبشه، چوپانی مشغول نگهداری از گوسفندان خود بود. او دید که بزها با روحیه بسیار بالا شروع به پریدن کردند، تقریباً برای پریدن، که برای گله او رفتار عجیبی بود. او دریافت که درختچه های کوچک منبع هیجان انگیزی هستند. سپس تصمیم گرفت خودش طعم توت های قرمز روشن را بچشد و هیجان گیلاس قهوه را حس کرد.
چوپان از این کشف مبهوت شد، جیبش را پر از گیلاس قهوه کرد و با عجله به خانه رفت تا به همسرش بگوید. او این کشف را “نعمت خدا” نامید و به او پیشنهاد داد که توت قهوه را با راهبان شریک شود.
با این حال، چوپانان با استقبال گرم صومعه مواجه نشدند. راهبی حبوبات خود را “کار شیطان” نامید و آنها را در آتش انداخت. اما بوی لوبیای پخته توجه راهبان را به خود جلب کرد. لوبیاها را از آتش بیرون آوردند و له کردند و خاکستر را بیرون آوردند و سعی کردند در کتری آب داغ بریزند.
بوی قهوه تازه دم بیشتر راهبان را به خود جذب می کند. بعد از چشیدن، اثر خودسازی را احساس کردند. آنها تصمیم گرفتند روزی یک نوشیدنی بنوشند تا اعتقادات مذهبی خود را تقویت کنند و هنگام نماز بیدار بمانند.
