درختکاری
رختان اکسیژن مورد نیاز برای تنفس را آزاد می کنند. درختان می توانند تلفات آب باران را کاهش دهند و در نتیجه فرسایش و آلودگی رودخانه ها را کاهش دهند و پیامدهای سیل را به حداقل برسانند. بسیاری از حیوانات وحشی به درختان پناه می برند. آنها غذا، محافظت و سرپناه بسیاری از پرندگان و پستانداران را فراهم می کنند.
چرا می خواهیم درختان بیشتری بکاریم؟
درختان هر روز از بین می‌روند و گونه‌های بی‌شماری را مجبور می‌کنند تا برای بقای خود مبارزه کنند و کاشت درختان و حفاظت از آنها می‌تواند زیستگاه‌های بی‌شماری را برای پرندگان و حیوانات وحشی نجات دهد. درختان می‌توانند این دی‌اکسید کربن مضر را از هوا جذب کنند و در حین ذخیره‌سازی آن، اکسیژن تازه آزاد کنند، برای مثال، تنها یک هکتار از جنگل‌ها شش تن دی‌اکسید کربن مضر را از محیط جذب می‌کند، در حالی که چهار تن اکسیژن قابل تنفس تولید می‌کند.
در اینجا چند واقعیت جالب در مورد کاشت درخت وجود دارد:
- کاشت درخت ارتباط زیستگاه حیات وحش را بهبود می بخشد و از تنوع زیستی حمایت می کند.
- اندازه متوسط درخت اکسیژن کافی برای تنفس یک خانواده چهار نفره را در یک سال فراهم می کند.
- درختان سموم مضر را از هوا استخراج می کنند و به عنوان یک فیلتر هوای طبیعی عمل می کنند.
- رشد سه درخت در مکان مناسب در اطراف ساختمان ها به طور قابل توجهی نیاز به تهویه هوا را به حداقل می رساند، زیرا درختان با تبخیر آب در برگ های خود دمای هوا را کاهش می دهند.
- زمین 4.5 میلیارد سال سن دارد. گیاهان ممکن است 470 میلیون سال پیش روی زمین ساکن شده باشند
- در دوران دایناسورها در 150 میلیون سال پیش، درختان منقرض شده بودند، اما بعداً دوباره در استرالیا یافت شدند.
