موارد استفاده «شامل» و «توسعه».
مورد استفاده توصیف می کند که چگونه یک کاربر از یک سیستم برای دستیابی به یک هدف خاص استفاده می کند. نمودار مورد استفاده از سیستم، موارد استفاده مرتبط و بازیگران تشکیل شده است و این موارد را به یکدیگر مرتبط می کند تا تجسم کند: چه چیزی توصیف می شود؟ ( سیستم )، چه کسی از سیستم استفاده می کند؟ ( بازیگران ) و بازیگران می خواهند به چه چیزی برسند؟ ( استفاده از موارد )، بنابراین، موارد استفاده به اطمینان از توسعه سیستم صحیح با گرفتن الزامات از دیدگاه کاربر کمک می کند.
ساختار موارد استفاده
روابط مورد استفاده مدل وابستگی بین موارد استفاده در مدل تعامل سیستم است. اگرچه موارد استفاده مستقل می توانند به اندازه کافی سیستم های ساده تری را نشان دهند. با این حال، برای نمایش سیستم‌های پیچیده یا بزرگ، ممکن است نیاز به ساخت موارد استفاده پیچیده با کمک وابستگی‌های بین موارد استفاده داشته باشیم. ایجاد روابط بین موارد استفاده امکان استفاده مجدد از موارد استفاده را می دهد که باید بارها و بارها تعریف شوند، که تلاش توسعه دهندگان را کاهش می دهد.
UML سه کلیشه برای ساختار دادن به ارتباط موارد استفاده تعریف می کند.
یک مورد استفاده <<شامل>> چیست؟
یک مورد استفاده گسترده، به طور موثر، یک دوره جایگزین از مورد استفاده پایه است. مورد استفاده <<extend>> این کار را با درج مفهومی توالی های اقدام اضافی در توالی مورد استفاده پایه انجام می دهد.
زمان استفاده از رابطه <<شامل>> پس از تکمیل اولین توضیحات برش تمام موارد استفاده اصلی است. اکنون می توانید به موارد استفاده نگاه کنید و دنباله های متداول تعامل کاربر و سیستم را شناسایی کنید.
- هنگامی که یک مورد استفاده به عنوان استفاده از عملکرد مورد استفاده دیگر نشان داده می شود، رابطه بین موارد استفاده به عنوان رابطه شامل یا استفاده نامیده می شود.
- یک مورد استفاده شامل عملکردی است که در مورد استفاده دیگری به عنوان بخشی از جریان فرآیند تجاری آن توضیح داده شده است.
- یک رابطه استفاده از مورد استفاده پایه به مورد استفاده کودک نشان می دهد که یک نمونه از مورد استفاده پایه رفتاری را که در مورد استفاده از کودک مشخص شده است، شامل می شود.
- یک رابطه شامل با یک فلش جهت دار با یک خط نقطه چین نشان داده شده است. نوک پیکان به جعبه استفاده کودک اشاره می‌کند و جعبه استفاده والدین در پایه فلش متصل است.
- کلیشه “<<شامل>>” رابطه را به عنوان یک رابطه شامل شناسایی می کند.
از مثال موردی استفاده کنید – شامل رابطه
رابطه شامل عملکرد اضافی را اضافه می کند که در مورد استفاده پایه مشخص نشده است. رابطه <<شامل>> برای گنجاندن رفتار مشترک از یک مورد استفاده شامل به یک مورد استفاده پایه به منظور حمایت از استفاده مجدد از رفتار رایج استفاده می شود.
«Extend» Use Case چیست؟
- نشان می‌دهد که یک مورد استفاده «گذرواژه نامعتبر» ممکن است شامل رفتاری باشد که توسط مورد استفاده پایه «حساب ورود» مشخص شده است (به شرطی که در پسوند مشخص شده باشد) .
- با یک فلش جهت دار با خط نقطه چین تصویر کنید. نوک پیکان به سمت پایه استفاده می شود و جعبه استفاده کودک در پایه فلش وصل می شود.
- کلیشه “<<بسط>>” به عنوان یک رابطه گسترده شناسایی می شود
گسترش رابطه
روابط گسترده مهم هستند زیرا عملکرد اختیاری یا رفتار سیستم را نشان می دهند. رابطه <<extend>> برای گنجاندن رفتار اختیاری از یک مورد استفاده گسترده در یک مورد استفاده گسترده استفاده می شود. در مثال بالا، یک رابط توسعه با یک پسوند “رمز عبور نامعتبر” وجود دارد.
مورد استفاده انتزاعی و تعمیم یافته
مورد استفاده عمومی انتزاعی است. نمی توان آن را نمونه برداری کرد، زیرا حاوی اطلاعات ناقص است. عنوان یک مورد استفاده انتزاعی به صورت مورب نشان داده شده است.
از مثال Case Diagram استفاده کنید
این مثال از نمودار مورد استفاده، مدلی از چندین مورد استفاده تجاری (هدف) را نشان می دهد که تعامل بین یک رستوران (سیستم کسب و کار) و سهامداران کلیدی آن (شرکت کنندگان در کسب و کار و کارکنان تجاری) را نشان می دهد. با شناسایی موارد استفاده اساسی در دور اول برش‌ها، شاید بتوانیم این موارد استفاده را با موارد استفاده «توسعه» و «شامل» در دور دوم تجدیدنظرها بسازیم.
